Blog yazma hevesimin bir heves olarak kalmadigina seviniyorum.

Ilk yazmaya basladigim günlerde, insan neden blog yazar diye sormustum kendime. Benim blog yazmaya baslama hikayem söyle gelismisti:
Üniversiteyi 4 yil diz dize okuyup hala sarmas dolas oldugum arkadaslarimdan önce Z ve ondan bir süre sonra da F bloglular kervanina katildilar.

2007 yilinin Agustos ayiydi. O siralar 4 aylik evliydim ve fakat Almanya'ya gelebilmem icin gereken aile birlesimi vizesi ancak o günlerde cikabildigi icin hala evine ve esine kavusamamis bir hatundum. Ama artik Istanbul'a veda edip yeni yasayacagim sehre yola cikmama sayili günler kalmisti.

Aslinda blogging olgusuna yabanci degildim, yillardir takip ettigim bir iki blog vardi fakat nedense bunu kendim icin yapmayi hic aklimdan gecirmemistim.

Sonra düsündüm ki, eger ben de blog yazmaya baslarsam, hem Almanya'da gecirdigim günleri, burada yasadigim ilginc durumlari, ögrendiklerimi not edebilecektim, hem de yazdiklarimin silinmesi ya da kaybolmasi gibi bir durum söz konusu olmayacakti. Sadece yazabilme sansina erismis olmamin disinda, Istanbul'daki ailem ve arkadaslarim da arada acip, 'yahu bu kiz ne yapiyor bakalim' diyebileceklerdi.

Iste benim blog serüvenimin cikis noktasi bu oldu.
Ben gazi aldim ya bir kere, tutabilene askolsun... Kendilerinden kiskanip da kendime de yer actigim blogging olayinda, durmaksizin yazip cizip, kendilerini örnek aldigim arkadaslarimi tenkit etmeye basladim.

Ama iyi niyetli tenkitlerdi. Cünkü tembellik yapiyorlar ve yazmiyorlardi. Simdi bunlari okurken sasiracaklar cünkü arada sirada 'e hadi yazsanizaaa!' demek disinda ilk kez bu duygularimi aktariyorum.
Ne diyordum... Iyi niyetli tenkitlerdi yaptiklarim.

Cünkü Z, iyi derecede Italyanca bilen, Italya'yi da iyi bilen bir arkadasimdi, dahasi ayni bölümden mezunduk (Dramaturji). Dahasi bir reklam ajansinda metin yazarligi yapiyor kendisi. Ayrica cocuklugundan beri yasaminda kediler var...
Yani tembellik yapmasa paylasacak o kadar cok seyi var ki...

F deseniz öyle... Kendisi ile ayni bölümü bitirdik, ama simdi O, özel bir okulda ögrencilere drama/tiyatro dersleri veriyor. Yüzlerce ögrencisi var. Oyunculuk ogrenimi gecmisi de var. Türk Tiyatrosunu yemis icmistir, ve de tiyatrocu bir esi vardir. Ayrica da bütün bunlarin yaninda sinema üzerine yüksek lisans yapmaktadir. Kendisi, kendini sokak kedilerine adamis bir melektir de ayni zamanda. Sokakta buldugu her yavrucagi kaptigi gibi veteriner dostu G'ye götürür :)

Aslinda yazacaklari, hatta bana göre (bencilce olsa da) kesinlikle paylasmak zorunda olduklari öyle cok sey var ki... Belki dedim böyle biraz emrivaki yaparak onlari atesleyebilirim :)

Kizmadiniz bana di mii? :)

Ben alfabedeki harflerin bana cagristirdiklarini yazdiktan sonra Z ve F'yi sobeleyecegim izninizle. Arkadas torpili yapiyor denmesin sonra aman ha, anlattim uzun da uzun :)