devam...

Adina ister salon diyelim, ister oturma odasi diyelim. Bu odalarda da koltuklar, televizyon, buyukce bir sehpa, bazen yemek masasi ve sandalyeler,konsol (ki bunun da üstü cogu zaman birbirinin tekrari objelerle doludur, gözlerinde yedek yemek takimlari ve catal bicak takimi ve cay takimlari olur-misafire cikarmak icin-)
En guzel takimlarin misafire cikarmak icin muzede tutulmasini da hic anlamam. Özenerek, begenerek aldiysam eger esyalarimi öncelikle ben kullanmak isterim. Evime zaten 'öylesine' insanlar giremez ki. Evime girebilen insan demek, yakinimda olan insan demektir, onlar da benim yasamimi benim yasadigim gibi yasamalilardir evimde. Insan kendi yasamina, yedigi ictigi bardaga tabaga da özen göstermeli, kendi sofrasini da her gün 'misafire kuruyor gibi' kurmali...

Bazi evlerde cali$ma odalari olur. Iclerinde genellikle bilgisayar masasi, bilgisayarin kendisi, kitaplik, ve o kitapliklarda tika basa yerlestirilmis kitaplar, kitaplarin aralarina soku$turulmus kagitlar, bi$eyler olur. Kitapliklarin en üst kisimlari yine cöplük i$levi görür. El altinda olmasin denen ne varsa oraya atilir.
Evlerde genel olarak en büyük tuzak da budur. El altinda olmasi istenmeyen, ama atilmasina da kiyilamayan bir cok $ey (bunlarin icinde bazen fotograflar da olur) göz önünde olmayan deliklere tikilir, her bo$luk itinayla doldurulur. :)

Banyolar da bi alemdir. Yatak odasindaki tuvalet masasiyla ayni kaderi paylasirlar cogu zaman. Üzerine bir$eyler konulabilecek yeri olan her e$yanin üstü 'bo$luklari doldurmali' dü$üncesiyle i$levini unutturacak derecede doldurulur. Süsler, püsler, havlular, sabunlar, mumlar, makyaj malzemeleri sepeti vs. Ve banyo dolaplarinin ici de yine, cogunlukla kullanilmayan kremlerle doludur.

Bu arada ben de anamdan bunlari bilerek dogmadim, ailemle yasadigim evde de benzer durumlar vardi. Ama rahatsiz oluyordum cok e$yadan oldum olasi.
Ama öyle bir düzene kaptirmi$iz ki, dogduk büyüdük böyle bu i$ler, degi$tirmek zor gelir oldu gercekten.

$imdi ben nerede aydim? Buna gelelim :)