4 Mart 2010 Perşembe

...
Bir çok kez kendime, her sabah beni koşudan caydırmaya çalışan bu sesin nereden geldiğini sordum. Derinden bir ses 'Böyle bir havada yataktan çıkmadığın için seni kim suçlayabilir ki?' diyordu. 'Sen gerekenden fazlasını yapmadın mı zaten? Bir gün koşmasan ne farkeder?'. Bu böyle sürüp gidiyordu. Başka durumlarda, örneğin çok geç yattıysam veya sabah erken saatteki bir uçağa yetişmem gerekiyorsa, bunlar bu çabadan kaçınmam için günün bahanesi oluyordu. Sonuç olarak her ayrıntı, kararlılığımın çatlakları arasına sızmaya ve kendim için belirlediğim sıkı programı yarıda kesmem için iyi bir mazeret olmaya çalışıyordu. Kaynağı her ne olursa olsun bu iç ses beni çileden çıkarıyordu. Beni baltalamak  üzere sürekli 'pusuda bekleyen' bu varlığı susturmak isterdim.
...

*

...
'Hatırla! Dışta olan hiçbir şey yok... Kendi evriminin önündeki tek engel sensin!'
...

Tanrılar Okulu-Stefano Elio D'Anna-Sayfa 149

1 yorum:

yaban dedi ki...

evet benimmmm,,

disarda bahane aramak, ya da baskalarini suclamak,,,

hayir kendi yarattigim zindanin mahpusuyum,,