23 Ekim 2007 Salı

Dünün Sürprizi :)

Kurstan cikip eve dogru yürüyordum. Ama ne yürüme, ne yol. Yürüdügüm yolu görmelisiniz. Kaldirimin yol tarafinda kalan bölümü boydan boya agac, yesilin sarinin ve kirmizinin bütün tonlari. Ve onlarin kaldirimi kaplayan solmu$, dökülmü$ yapraklari...

Söz, yakinda bir fotograf makinam olacak ve bütün bu anlattigim yerleri cekip size gösterecegim.

Evden cikmadan önce aksam yemegini hazir ettigim icin, icimde müthis bir rahatlik duygusu vardi icimde, eve girer girmez mutfaga dalmak ve de yarim saat icinde 2-3 cesit cikarip mutfagi sava$ alanina cevirmeme gerek yoktu, bir tek salata ve körili yogurtlu sos yapacaktim.

Ha bir de eve varmadan ali$veri$ merkezine ugrayip, meyvali müsli, süt, ve kahve alacaktim.

Neyse sakin ve huzurlu kaldirimlarin ve temiz havanin tadini cikara cikara yürürken, evlerin birinden bir kedi cikti, beyaz-sari karisik pufi$ tüylü, muhte$em bi$ey...
Kediyle aramda 50 mt kadar bir mesafe vardi adim attikca ona yaklasiyor, icimden 'in$allah kaybolmaz da azicik sevebilirim' diyordum.
Kedi ileriye dogru birkac adim atti, ve aptalla$mis vaziyette sagina soluna bakmaya ba$ladi. Yaklastim yanina ve onunla konu$arak ba$indan ok$adim, sevdim. Kedi benden yardim istercesine etrafina cok ürkek baki$lar atiyor ve de miyavliyordu. Ben de bir yandan sahibi nerede diye bakiniyordum cünkü buralarda, daha önce de söyledigim gibi sokak kedisi olayi yok! :(
Kedinin ciktigini tahmin ettigim kapiya dogru baktigimda, kapi agzindaki kisa sohbetini tamamlamis ve kapiyi cekip sokaga adim atmis bir adam gördüm. Ve sordum 'bu sizin mi?' diye.

Iyi ki de sormu$um, adam kapiyi acik tuttugu sirada kedinin apartmandan ciktigini farketmemis. Kimbilir kimin kedisi... 'Komm, Komm!' dedi kediye ve anahtariyla acti apartmanin kapisini, kedi de hemen kosarak kendini iceri atti.

Ben de yine bir misyonu tamamlami$ olmanin verdigi ic huzuruyla islik calarak ve de ellerim cebimde (cok soguktu dün) yoluma devam ettim.

Ama karsima bu kedinin cikmasini ve onu birazcik olsun ok$ayabilmemi, ustelik de ona yardim edebilmis olmami tanrinin bir hediyesi olarak kabul ettim :)

Hiç yorum yok: