Tanrılar Okulu'nu okuduğumu söylemiştim uzun bir süre önce. Onunla yatıp kalktım aylarca ve bittiğinde kitabımı öperek teşekkür ederek vedalaştım.
Sonra peşinden Yaratıcı İmgeleme geldi, sonra İlahi Rehberlik, sonra Bir Yerde (bu ikinci kezdi), sonra Hayatınızın Amacı, sonra Tüm Hastalıkların Zihinsel Nedenleri, ve sonra da hala okumakta olduğum Neredeysen Orada Ol (bu kitapla beni tanıştırdığı için Evren'e çok çok çok teşekkür ediyorum)
Bu kitapların bu şekilde üst üste gelmesi tamamen tesadüftü, hatta bazılarını kitapçıya girdiğimde hiçbir referans almaksızın kendi kendime seçtim. Demek ki bu aralar böyle olması gerekiyormuş. Bu kitapları bilenler, duyanlar varsa az çok nasıl bir yola çıktığımı, adımlarımı nereye doğru attığımı tahmin ediyorlardır.
9 Ekim Cumartesi günü itibariyle meditasyon pratiği yapmaya başladım, 3 günümdeyim bugün, çok ilginç şeyler deneyimliyorum.
Hepsi daha iyi, daha ılımlı, daha sakin, öfkenin ve şiddetin olmadığı bir yaşam yolunda yürümek ve hayatı bir şekilde bana teğet geçen (bu ister bir marketteki kasa kuyruğunda olsun, ister kardeşim, annem, babam, kocam olsun, isterse metroda yan yana durduğum kişi olsun) herkesin hayatında minicik de olsa bir şeyi iyi yönde değiştirebilmek. Negatif olanın yerine, pozitifi koyarak en azından bunu deneyerek herşeyin ne kadar değişebildiğini gösterebilmek. Hayatın akışına güvenmek, zorlamamak;
değiştirmeye çalışarak çok büyük enerjiler sarfetmemenin, debelenip çırpınmamanın güzelliği...
Gerçekten niyetleri iyi tutmanın, iyi insan olmanın, iyi olma yolunda kimsenin üstüne basıp geçmemenin, gerçek ve koşulsuz sevginin insanın önündeki yolları nasıl açtığını, nasıl her şeyin sıralamasının müthiş bir güzellikte kendiliğinden olduğunu, bir şeyi gerçekten yürekten düşündüğümde, karar vermem gerekirse ya da bir sonuca varmam gerekirse ( ve eğer gözlerim kulaklarım yeterince açıksa) etraftan gelen mesajları, aniden karşıma çıkan görüntüleri (sokaktaki herhangi bir görüntü-bir tabelanın üzerinde yazan bir isim bile olabilir bu) farkedip anlayabilmeyi deneyimledikçe yürüdüğüm yolu daha da çok seviyorum.
4 yorum:
Okudun mu bilmem? Gecen gün bir tek cümleye rastladim bir yerde ve "Neredeysen Orada Ol"un pabucunu dama atti. Belki de o kitabi okumak icin dogru an simdiydi. Ya da o bir giristi, beni simdiye hazirladi. Bilmiyorum... Sesini duymak ne güzel :)
sana imreniyorum,, bende zihnimi kontrol gucu yok sanki hic,, kolayca ofkeleniyorum, sabirsizlaniyorum ve boyuna sikayet ediyorum,, :( bu kitaplar iyi birer recete mi? tanrilar okulunu yillaaar once almistim, okumaya cok cabaladim ama zorlukla belki 25 sayfa filan ancak okumustum,, belki spor filan yapmaliyim, eve kum torbasi almaliyim, icimdeki ofkeyi bu sekilde disari atma yolu daha kolay gibi,,
Evrenciğim okudum o harika yazını ve yorumumu da oraya bıraktım :)
Barış, aklıma öfkelenmek konusunda söyleyecek yeni bir şeyler getirdin, sağol :)
Tanrılar Okulu'nu sabırla, sindire sindire sonuna kadar, ve hiç acele etmeden okursan bir çok sorunun cevabını bulacağını ya da seni kendi cevaplarına götürecek yeni sorulara sahip olmanı sağlayacağını düşünüyorum. İlk sayfalarda aynen ben de çok sıkılmıştım,şimdi 'iyi ki elimden bırakmamışım' diyorum.
:)
Yorum Gönder