Bir önceki yazıma Evren'in yaptığı yorumdan sonra paylaşmak istediğim başka bir konu daha oldu: Konsantrasyon.

Konsantrasyon mu farkındalığı getiriyor, yoksa tam tersi mi acaba bilmiyorum. Belki de çok gerçek bir bağ yoktur arada ama unutkanlık denen şeyin de konsantrasyon eksikliğinden ya da farkındalık eksikliğinden kaynaklandığını düşünüyorum.

Özgür bazı şeyleri hiç unutmaz, ama bazı şeyleri hep unutur :)

Mesela Minik'le oynadığımız ipi nereye koyduğumuzu, el fenerini hep durduğu yerden alır ve yerine koymazsa nereye koyduğunu, koli bantını, saatini vs... ve hep hafızasının iyi olmadığı bahanesinin arkasına saklanır :) Naapiiimm? :) der. Tabi ben buna Kabat-Zinn'in kitabını okuduğumdan beri prim vermiyorum çünkü anladım ki Özgür'ün kafası ya dün ile çok meşgul ya da yarın ya da akşam ne olacağı ile... Ve bu unutkanlık sandığı şey tam da bu yüzden.
Onunla bunu paylaştığımdan beri yaptığına yoğunlaşmaya çalışıyor, böylelikle tornavidayı elinden nereye bıraktığına dikkat etmiş oluyor, ya da tornavidayı olması gereken yerden başka bir yere bırakıyor olduğunun farkına varıp gidip alet kutusunun içine bırakıyor (bu daha da güzel bir sonuç tabi:)
Yediğimiz yemekleri daha yavaş ve farkında yiyoruz, bazen unutursak birimiz diğerine hatırlatıyor. O zaman daha keyifli oluyor o yemek, daha minnettar oluyoruz o tatları alabildiğimiz için, daha çok çiğniyoruz, daha çabuk doyuyoruz vs...