23 Nisan 2008 Çarşamba



GÜN OLUR
Gün olur, alır başımı giderim,
Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.
Şu ada senin, bu ada benim,
Yelkovan kuşlarının peşi sıra.
Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
Çiçekler gürültüyle açar;
Gürültüyle çıkar duman topraktan.
Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüylerinde ayrı telaş!...
Gün olur, başıma kadar mavi;
Gün olur başıma kadar güneş;
Gün olur, deli gibi...

Orhan Veli

Siir konusunda biraz huysuzum ama Orhan Veli'ninkilere hic dayanamam :)

Mayis basi kizlardesimin nikahi icin Istanbul'a gidecegiz. Aralik ayindan beri görüsemedik bu nedenle bizimkiler cok heyecanli (ben kendi heyecanimdan bahsetmiyorum bile). Aksam üzeri babamla telefonla konusuyorduk gelecegin geceye 30 simit yeter mi? dedi, 'yok yetmez, 35 olsun' dedim. Güldük kikir kikir.

Burada en cok özledigim seylerden biri oluyor simit/peynir/cay üclüsü. Ve her gittigimde ucaktan inip eve girisimle birlikte peynirli simit tabaklari ortaya cikiyor. Caylar pespese yuvarlaniyor. Iste o an...Ben kendimi cok mutlu hissediyorum...



 

4 yorum:

ayçobanı dedi ki...

Hmmm al benden de o kadar. Ankara'ya gidecegim zamanlarin birinde, bir ticker yerlestirmistim bloguma. Hedef de "ekmek, peynir ve cay" di :)) Seni benden iyi kimseler anlayamaz bu konuda :))

Az kaldi gidisine. Ben senin adina da heyecanlandim simdi :)) Mayis sonu da biz gidiyoruz, yupppiii :))

Demet dedi ki...

ooh ne güzel. seninkine de az kalmis :)

yaban dedi ki...

vaooouwww...
bu cok guzel bir mutluluk recetesi oldu, uzun suredir gorusulmeyen aileyle bulusuldugu gece simit, cay ve peynir, ,,
sanirim katmerli mutluk oluyor, kizkardesine de mutluluklar dilerim..

Demet dedi ki...

Tesekkürler Yaban, bu devirde evlenmek yuva kurmak ne zor... Mutlu olsunlar evet, herkes olsun :)

Bizimkiler bi de yanlarinda Simit/cay/peynir icin safak 7!