27 Nisan 2008 Pazar

DIKKAT! BU YAZIYI OKUYACAK OLAN KIZKARDESLERIM VE SEVGILI KUZENLERIM; SAKIN HA SONUNA KADAR OKUMADAN ICERI KOSUP ANNEEEE; BABAAAA DEMET ABLAM AYAGINI BURKMUS HASTANEYE GITMIIISSS DEMEYIN :))

hersey simdi kontrol altinda, gercekten! :))
hikaye baslasin:

***

Harika bir hava vardi bugün Hamburg'da. Ögle vakti cikinimizi hazirlayip Stadtpark'a dogru yola ciktik. Bisikletimi de aldim. Artik kullanmayi ögrenmistim ve bos futbol sahalarinda alistirma yapma asamasini basariyla geride birakmistim. Artik yavas yavas bisiklet yollarindan gidebilmeyi, (araba kullanmaya baslayan birinin trafige cikmaya da alismasi gerekliligi gibi) yanimdan gecen diger bisikletlerle yolu paylasmayi da deneyimlemem gerekiyordu. Bisiklet yollarinin nispeten sakin oldugu zamanlari kollayip sürmeye basliyordum. Yanimdan bir iki bisiklet gecerken, korkmadan onlarla yolu paylasabilmeye de basladim, belli bir mesafe önümde bisiklet yolunda yürüyen bir yaya gördügümde zil calarak uyarip yolumdan cikmasini bile sagladim :)
Fakat yolun cok kalabalik oldugu zamanlarda ya da cadde gecmem gereken zamanlarda yavasca bir kenarda duruyor ve caddeyi gecene ya da yol sakinlesene kadar yürüyerek devam ediyordum.

Cok basarili bir sekilde kullandim bisikleti, daha detay isleri daha sonraki zamanlara biraktik, yavas yavas, sindire sindire ögrenmek, acele etmemek en güzeliydi. Parka vardik ve kendimize böyle asagidaki gibi muhtesem bir yer bulduk.



Bisikleti parkettik, ayakkabilarimi cikarip bisikletin kollarina astim ve sonra yere serdigimiz mor battaniye üzerine yayilip, harika bir sakinligin icine düstük...


Sadece kus sesleri ve biz... Nicedir özledigimiz günes simdi tam tepemizde idi. Yanimiza dergi, kitap gibi okunacak seyler almistik ama sirt üstü yatip, gökyüzünü ve agac dallarini izlemenin, binbir cesit kus sesini dinlemenin, örtüden tasan ayaklarimizi cimenlerle oynastirmanin tadi bambaskaydi. En azindan ben okuduguma konsantre olmakta güclük cekiyordum :)

Bakin su papatyanin güzelligine, esim cekti, kiskandim :)

Ezginin günlügü ne güzel der;
Boynu bükük bir papatya olduguma bakip da
Senden vazgectim sanip sakin aldanma
Yedi kat yerin altindan örgütlenip
Takiliverdim sacinin arasina
diye...


Saatler saatleri kovaladi ve pazar günü keyfimize evde devam etmeye karar verdik. Belki bir film izlerdik...

Toparlandik ve geldigimiz gibi geri dönmeye basladik. Yine dikkatli bir sekilde bisiklet yollarindan gidiyor, risk icerebilecek durumlarda kenarda durup yürüyordum. Eve varmamiza sadece 10 dakika kalmisti. Kaldirimda esimle ve elimde bisikletle birlikte uslu uslu YÜRÜRKEN bir an icin dengemi kaybettim, sanirim pedal bacagima carpti/dolandi öyle bir sey. Bisikletim canim benim elimden düsmesin diye bir hamle yaptim ve ne olduysa o anda oldu. Sol ayak bilegim tam 45 derecelik aciyla yan yatti. Yani burkuldu. Ben kendimi yere attim tabi, ilk defa basima böyle birsey geliyordu ve kirildi sanmistim. Ama kirilmadigini anlamam gerekirdi cünkü kenara ayagimin üstüne basarak gittim oturdum. Ama yine de canim yaniyordu ve yerimden kalkamiyordum. En cok o anda esimi cok üzdügüme icim gidiyor :(

Aklimdan gecen diger seyler de, yakinda Türkiyeye gidecek olmam, kizkardesimin nikahi... Tanrim kirildiysa ne yapacaktim, nasil gidecektim. Gidemeyecektim, bu cok üzücü bir durum olacakti...

Yanimizdan gecen bir bayan esim telefonla ambulans cagirirken sagolsun hemen gidip yakinda acik bir dükkan buldu (sansima bakin bugün pazar ve acik bir dükkan VARDI) ve bana bir bardak su ile bir torba buz getirdi. Ambulansi beklerken baktik ki, bilegimin sol dIs yani sismis, kocaman olmus.

Ve bes dakika kadar sonra naaaniii naniii diye geldi ambulans. Ayagima hareket edip, egilip bükülmesin diye bir sey bagladilar ve beni yavasca sedyeye aldilar. Filmlerdeki gibiydi. Hayal gücümün hizina yetisemiyordum yine, kendimi o anda bilegi catlamis/kirilmis/burkulmus biri gibi degil bir oyuncu gibi hissediyordum. Hep film gibi izledigim bir durumun basrol oyuncusu simdi kendim idim.

Daha önce yazmistim bir zaman. Siradan bir burkulma, el kesme durumu bile yasansa ambulanslar bagira cagira olay yerine geliyor ve hastayi alip yine bagira cagira hastaneye gidiyorlardi, yani yasanan seyin cok feci ya da cok cok aciliyeti olan bir durum olmasi gerekmiyordu.
Ama beni hastaneye götürürken avaz avaz bagirmadi ve buna cok bozuldum. Birkac dakika icinde en yakin hastaneye vardik. Önce biraz soguk torba koyup (ki ambulansta da koyulmustu) beklettiler, sonra hemen röntgen'e aldilar. Röntgenden sonra doktorun gelip sonucu bildirmesini beklerken bizi hasta odasinda görmeliydiniz. Boy boy fotograf cektik, kikir kikir güldük. Ben sedye üzerinde komik komik pozlar veriyordum. Bir ara gelip odanin kapisini kapadilar :)
Bilegim artik ilk anki kadar sis degildi, yavas yavas inmeye baslamisti. Kirik olmadigina emin gibi olsam da yine de umarim catlamamistir diye dua ediyordum. Hala aklimda Istanbul'a gidisimi etkileyip etkilemeyecegi vardi.


Röntgen geldi, bilgiler verildi. Ani burkulma nedeniyle sag ayak bilegimin dis tarafindaki baglar fazla esnemis ve bilegimi sisirmis ve aci vermeye baslamis.


Ayagima bir krem sürüp bandaj taktilar, sadece bir gün üstüne basmamam gerekiyormus. Ikinci günden itibaren yavas yavas basmaya baslamam gerekiyormus. (Duymak istedigim tam da buydu, yuppiii Türkiyeye gidisime engel yoktu) Fakat 2 hafta kadar bandaji cikarmayacakmisim. Bir de bu süre icinde otururken bacagim yüksekte duracakmis.
Yürümeme yardimci olsun diye iki tane koltuk degnegi verdiler. Ilk anda zorlandim biraz bütün yük kollara ve sag bacaga biniyordu cünkü, ama hemen alistim tabi :)

Eve gelince, hem tüm günü acik havada gecirmis olmaktan hem de son bir kac saatin gerginliginden hemen uyumusum.

Bu günümüz böyle gecti iste. Tabi ki tatsiz bir durum bu. Iki hafta sargili bir bilekle gezecek olmak vs... Ama sükrediyorum her saniye ki kirilmadi, catlamadi, birkac ay degil 2 hafta birazcik sIkIntI cekecegim ve en önemlisi ailemin yanina gidip kardesimin nikahinda bulunabilecegim...

16 yorum:

hindiba dedi ki...

Geçmiş olsun Demet! Nazar mı değdi sana, ne? Yeni bir şey öğrenmek insanı ister istemez yoruyor, kafaca da. Sen farkına varmadan yorulmuşsun, dikkatin dağılmış belli ki dönüş yolunda. Yoksa yürüken olmazdı böyle bir şey. Papatyanız çok hoş :)

Adsız dedi ki...

Demet nasıl üzüldüm anlatamam. GÖrünmez kaza buna deniyor galiba. Çok geçmiş olsun. DOktorun dediklerine sıkıca uy ki düğünde herhangi bir problem çıkmasın. Ben de ilk okuduğumda "eyvah! düğüne gelemiyor mu" diye şaşırdım ama sonradan ohhh dedim...BOl bol dinlen. Sevgiler...

nilly dedi ki...

Gecmis olsun canim. Neyseki ucuz atlatmissin. Turkiye programini engellemedigine sevindim. Bu arada esin o papatyayi cok guzel cekmis.

yaban dedi ki...

demet, bir yazinda demistin ya ben cok sakar biriyim duz yolda duserim diye, aklima geldi hemen.. bisikletten dusup ne bileyim daha buyuk bir kazayla allah korusun sonuclanabilecek bir sey beklerken, `yururken` dustugunu ogrenmek gulumsetti beni, gecmis olsun,,
yasayacagin en buyuk kaza bu olsun, yine o durumda bile hastanede eglenebilmeyi basarmissiniz, :)
bir de uzulme ya, belki pazar gunu diye ambulansi bagirtmamislardir, yollar bostur filan,, :)
kursa filan gidebileceksin yani, bir engel yok evden cikmana o halde,.. eh sevindim buna, iki hafta ne ki, cabuk gecer, iyilesirsin,,
sevgiler..

Demet dedi ki...

Evrencigim tesekkürler. Papatya... Evet :)Genelde bu tarz seyler yasayan insanlar hep ayni cümleyi kurar ya, 'nasil oldugunu anlamadim' diye bende de aynen böyle oldu. Dümdüz yürürken dengemi kaybetmem yüzünden afalladim. Ama haklisin yorulmus ve uzun süre acik havada yayilip yatmis olmamin getirdigi bir sersemlik de vardi demek ki üstümde. :)

Evrensel yasam sagol :) Aynen kendimi aci icinde yere atarken ilk düsündügüm Istanbul'a gitme durumum ve kardesimin nikahi olmustu, orada abla olarak cok fazla kosturamayacak yardim edemeyecek olsam da en azindan bulunabilecek olmak icimi cok rahatlatiyor :)

Nilyy sagol, papatya da nefis cikti gercekten. Poz vermis, cekilmeyi istemis gibi degil mi? :)

Yaban senin aklina gelen benim de hemen geldi, hatta heh dedim icimden uzun bir ara vermistin, dönüsün muhtesem oldu dedim kendi kendime :)
Ambulanslar burada hic hafta sonuymus sabaha karsiymis dinlemiyor yani, bozulma sebebim de buydu :p
Isin sakasi tabi, yine her zaman oldugu gibi dünkü durumda da gülünecek eglenecek seyler bulmaya calistim sadece. Ama moralim cok bozuktu büyük bir sey olmadigini ögrenene kadar.

ayçobanı dedi ki...

Demet cokkk gecmis olsun!! Cok dikkat ayagina, gercekten dinlendir. Bunu bir bilekzede olarak yaziyorum.

Ögrencilik yillari istanbul ziyaretlerimden biri. Bütün istanbullular vapura atliyorlar ben kurduklari minik köprüleri kullaniyorum. Bir seferinde ulen neyin eksik atlaaa diye düsünüp atladigimda ve calkantili denizde alcalan vapurun derinligini hissedememle aynen burkulan bilek. Aninda sismisti davul ebatlarinda!! Kimse de yardim etmemisti (memleketimde olsaydi türküleri okuyanlara sesleniyorum!!), etmedikleri gibi üstümden vapura atlamaya devam etmislerdi!! Sonraki yillarda bu bilek burkulmaya cok megilli oldu. O yüzden cok dikkat etmelisin. Dikkatli adimlar :)) Gecen sene de kayakta, ne olduysa düstügüm bir anda kayak bottan cikmamis ayni bilegi güzeeelce esnetmisti. Anlatamam aciyi sana. Topuklu pabuc 1 senedir giyemiyorum. Bu sene kayaga gidilmedi. Uzun yürüyüsler sonrasi canim yaniyor hala. Cok iyi bak, ve cok gecmis olsun tekrar...

Demet dedi ki...

Ayca sagol, gelecekti günleri de etkileyebilecek bir durum oldugunu hic düsünmemistim. Sürekli topuklu ayakkabi giyen biri degilim ama nikah icin o güzel ayakkabilarimi giyemeyecek olma durumuna cok üzüldüm simdi :( Olsun ne yapalim. Dikkat cektigin icin tekrar tesekkürler. Insan yasamadan ögrenmiyor bazi seyleri degil mi...

funda dedi ki...

gerçekten geçmiş olsun umarım geçmiştir ve ağrı sızı yoktur... herşeye rağman şarkılar söylemeye devam edelim mi... bugün hürriyete doğru günü :)

Demet dedi ki...

Tesekkürler Funda, fazla hareket ettirip yormadigim icin agrim da yok su siralar, iyiyim yani :)
Evren'in sayfasinda sarkiyi söylemeye basladik bile evet :)

Gonca Duyan dedi ki...

Demet cok gecmis olsun,ucuz atlatmissin diyelim.Yazdiklarini okuyunca ayni sey benimde basima Almanyada gelmisti:)bisiklet tepesinde senin gibi dikkatli dolasirken ayakkabimin bagi pedala sikismis ve ne oldugunu anlamadan yuvarlanmistim.ayagim burkulmustu ama hastaneye gitmemistim, hala bisiklet kullanirken once ayakkabilarimi kontrol ederim:)

kedi dedi ki...

Demetcimm
1-Blogun bu haliyle süper olmuş.
Karanlık odalı evden gayet ferah eve taşınmış gibi:)Bayıldım

2-Çoook geçmiş olsun.Kendimi okuyor gibi oldum:D
Fotoğraflarla belgeli komik kaza hikayesi :)

3-Sakarlık bulaşıcı mı yoksa sende potansiyel bi sakar mısın:)

Demet dedi ki...

gonca, cok tesekkür ederim. Benim icin ilginc olan bisikletten indikten sonra, yürür durumda iken basima bunun gelmesi. Insan yasamadan böyle seyler hic basina gelmez diye düsünüyor nedense, yalap sap yürümekte bir sakinca görmüyor insan. Hersey insanlar icin demisler, bunu da yasamak varmis, yasiyorum. Basim üstüne! :)
Artik yürürken her bir cikintiya dikkat ederim, iki kat fazla özen gösteririm. Ögreniyor insan.:)

biyom,sagol. Blogun yeni görüntüsünü begendigine de sevindim:)
Evet, senin bacak maceralarini oku oku böyle oldu,hihih kendime cektim:p

Sakarlik bende cocukluktan, su asagida ezginin günlügünden parca koydugum yaziya bakarsan anlayacaksin, benim diger adim 'sakar' :))

zeynep dedi ki...

Çok geçmiş olsun kuzum. Nazardır o nazardır :) Ucuz atlattığına çok sevindim. Bugünlerde ayağıyla ilgili problem yaşayan 5. tanıdığımsın. Hatta art directörüm maçta ayağını burktuğu için bugün ameliyat oluyor. Yani küçücük bir ters hareket nelere neden oluyor. Tekrar ediyorum: ucuz atlatmışsın kuşum. ÇOK GEÇMİŞ OLSUN

Demet dedi ki...

Sagol Zeynom:) Ben de ucuz atlattigimi düsünüyorum. Kirilmadigi ya da catlamadigi icin. Ve tabi ameliyat gerektirecek bir durum olmadigi icin.

Haydins dedi ki...

Merhaba biraz gec oldu ama bende gecmis olsun demek istedim..
Tahmin edeceginiz gibi blogunuzu yeni kesfettim,simdi onceki yazilarinizi da okuyorum..Benden cok seyler oldugunu kesfettim bu blogda bende 4 sene once ayagimi ayni yerden burkmustum.aslinda burkmak degilde yatagin ustunden atlarken ayagimin uzerine dustum resmen ayagimin uzerine oturmustum kirt diye bir ses cikmisti..bende yaklasik 2 hafta sargili doalstim tek ayak ustunde sektim :)
Umarim simdilerde birsey kalmamistir.

Demet dedi ki...

Hosgeldin Haydins :) Degnekleri ve sarginin etrafindaki sert plastigi cikardim ama hala (en azindan disari cikarken) bandajimi sariyorum. Biraz 'leyla' oldugum icin ayagimin halini unutup garip hareketler yapmamak icin.
Iyiyim yani :)