Kimi der ki kadın,
uzun kış gecelerinde yatmak içindir.
Kimi der ki kadın,
yeşil bir harman yerinde
dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.
Kimi der ki ayalimdir.
Boynumda taşıdığım vebalimdir.
Kimi der ki hamur yoğuran,
Kimi der ki cocuk doguran
Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal.
O benim kollarım, bacaklarım, basimdir.
Yavrum, annem, karım, kız kardeşim
hayat arkadaşımdır.
Nazım HİKMET
Sevgi dolu, siddetsiz bir dünya, böyle annelerin yetistirdigi cocuklarla mümkün...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder